6 Nisan

Öyle bir hayatta yaşıyoruz ki herşey sınavla bütünleştirilmiş durumda. Bu hafta tam sekiz sınava girdim.Mayısın sonuna kadar da dokuz sınavım daha var. Stres üst seviyede.Normalde böyle şeyleri takmayan ben bu yıl belkide son senem diyem çıldırmak üzereyim.Yüzüm hep sivilce oldu. Ama bu cefa çekilmezse ileride güzel günler nasıl yaşansınki. Özellikle 2011 yılı hayatımın dönüm noktası. Gerek sınavlar bakımından, gerekse askerlik bakımından bu yıl halledeceğim bir yıl. Bunlarda biterse zaten birşey kalmayacak. Ya da bana öyle geliyor.Belki de hayat o zaman başlayacak. Gelecek nisan gibi askerden geldiğim zaman Yeditepe Üniversitesinde MBA programım başlayacak. Sonrasında bir iş macerasına tekrar gireceğim.Yazında arabamın borcu bitiyor ve hemen bir ev için krediye başvuracağım.Düşününce hayat biter dert-stres bitmez.Üç yıl içerisinde Bournemouth Üniversitesinde doktora eğitimi.Belki hayatımın geri kalanını orada ikame ederim. Ya da dönerim.O kadar uzun süreli plan yapıp bağlı kalmak istemiyorum.Şimdi tek düşüncem 24 Nisan daki ALES sınavım.Bundan da alnımın akıyla başarılı çıkmak istiyorum.Çıkacağımda...