Hakkımda

Fotoğrafım
Kendimi yıpratacak olan şeyler o kadar boştuki ölümlü dünyada değmez.Aç gözlü olmayan hepsi benim değil yeteri kadarı benim olsun diyen bir yapıdır bedenimin taşıdığı.

14 Ekim 2011 Cuma

14 EKİM

Nerden nereye, daha dün gibiydi en son yazdığım blogum.Temmuzdan beri yazmamışım.O zamandaki hayallerimin şimdi gerçek olması.Şu an da başka hayallere sahip olmam insan oğlunun hep daha fazlası benim olsun düşüncesinde olmasına öyle güzel bir örnek ki! Kendime haksızlık yapmak istemiyorum tabi.İstediğim şeyler olduktan sonra şükretmesini de biliyorum.Verdiği vermediği herşey için hemde!Geçenlerde çok nezih bir  mekanda iyi bir şirkette iş görüşmem vardı.Bir gün öncesinden çok dua etmiştim bu iş olsun diye beni zor durumda bırakmadan hayırlısı bu işte olsun diye.İlk görüşmem çok olumlu geçti. Mekanı gördükten sonra bende çok istedim burayı.Daha çok dua ettim.Burası benim için hayırlı olsun diye.İnsan kaynakları yöneticisi seni beğendik ikinci görüşmede genel müdürle tanıştıracağız dedi.İyice umutlandım.İyice dualara sarıldım. O gün geldi çattı en nihayetinde ama bende bir aksaklık vardı. Konuşmamla insanları etkileyen ben o gün çok tutuktum.Adeta kendimden geçmiş gibiydim.Genel müdürün mesleğimle ilgili sormuş olduğu basit sorulara bile cevap veremiyordum.Olan olmuştu ve bu işi kaptım derken kendi ellerimle geri vermiştim. Neler oluyordu hiç anlamamıştım.Bu gibi konularda profesyonel olan ben nasıl böyle toy hatalara düşmüştüm.İlginçti.Sonrasında yüksek lisans kayıtları başlamıştı birkaç zaman sonra. Hafta sonu gitmeye karar verdiğim master için hazırlık okulu muafiyet sınavına girdim ve A kuru yani advanced çıktı.Muaf olamadığım için prep school a gitmek zorunluydu.Bunun zamanı hafta içi 19:30 - 22:00 arasındaydı.Sonradan kafama dank etti.Eğer bu iş olsaydı avrupa yakasından yeditepe üniversitesine nasıl gelecektim?Nasıl yetişecektim? Sonrasında aklıma duam geldi.Beni zor durumda bırakmayan iş hayırlı olan iş bu olsun diye.Demek bu değilmiş.Bir kez daha şükrettim.Kendimi yazdığım kitabıma ve akademisyen olmaya adamış vaziyetteyim hala.Ve biliyorum ki olacak.Çünkü dua ediyorum, çünkü bunun için çalışıyorum.Kıssadan hisse demem o dur ki, çok istediğiniz şeyler olmayabilir.Ama sakın aklınızdan çıkarmayın herşeyde bir hayır vardır.Sırf verdikleri için değil vermedikleri için de Allah'a şükretmeliyiz...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder